Patelnia czy oaza? Dlaczego każda ścieżka rowerowa zasługuje na drzewa.

Spójrzcie na te dwa zdjęcia. To nie są fotografie z dwóch różnych krajów czy stref klimatycznych. To dwa scenariusze, które dzieją się tuż obok nas, w naszych miastach i gminach.

Na pierwszym obrazku widzimy to, co często nazywamy „inwestycją w infrastrukturę”. Gładki, czarny asfalt ciągnący się przez puste pole. W teorii wszystko się zgadza – jest ścieżka. Ale w praktyce, w upalny letni dzień, staje się ona asfaltową patelnią. Miejscem, którego unikamy, bo jazda po niej to walka z przegrzaniem, a nie przyjemność. Zero cienia, zero wytchnienia, zero życia.

A teraz drugie zdjęcie. Zielony tunel, w którym korony drzew tworzą naturalny dach. Śpiew ptaków zagłusza szum miasta, a chłodne powietrze daje ulgę. To nie jest już tylko kawałek asfaltu – to oaza. Przestrzeń, która zaprasza do spaceru, przejażdżki, chwili odpoczynku. To miejsce, które poprawia jakość naszego życia.

Różnica jest oczywista. I nie chodzi tu tylko o estetykę.

Dlaczego drzewa przy ścieżkach to absolutna konieczność, a nie luksus?

1. Komfort i Zdrowie: Drzewa to najskuteczniejsza, naturalna klimatyzacja. Obniżają temperaturę otoczenia nawet o kilka stopni, chroniąc nas przed udarem cieplnym i szkodliwym promieniowaniem UV. Zachęcają do aktywności fizycznej nawet w największe upały.
2. Bezpieczeństwo: Aleja drzew tworzy naturalną barierę, która oddziela rowerzystów i pieszych od ruchu samochodowego. Spowalnia wiatr, poprawia widoczność (redukując oślepiające słońce) i pomaga w odprowadzaniu wody deszczowej, zapobiegając kałużom.
3. Ekologia i Bioróżnorodność: Drzewa to dom dla ptaków i owadów. Produkują tlen, filtrują zanieczyszczenia i tworzą zielone korytarze, które są kluczowe dla przetrwania wielu gatunków w zabetonowanym mieście.

Wniosek jest prosty.
Planowanie infrastruktury rowerowej czy pieszej nie może kończyć się na wylaniu asfaltu. To myślenie krótkowzroczne i niekompletne. Inwestycja w drzewa to inwestycja w nasze zdrowie, bezpieczeństwo i codzienne samopoczucie.

Następnym razem, gdy zobaczysz nową ścieżkę powstającą w Twojej okolicy, zapytaj: „A gdzie są drzewa?”. Bo wybór między patelnią a oazą naprawdę należy do nas.